بمناسبت ۱۲ آبان و برای شهید کرامت ایزدپناه معلمی که هم درس علم می داد و هم مشق عشق می آ موخت
- شناسه خبر: 10501
- تاریخ و زمان ارسال: 12 آبان 1398 - 01:43
فصلی نو _ سعادت آقایی
مکتب عشق
یادبود شهادت شهید کرامت الله ایزدپناه
برای ایرانیان ماه های سال حکایات خاص خود را دارند.
خرداد پر از حادثه ، از نیمه اش که رحلت معمار کبیر انقلاب اسلامی و سالروز قیام خونین ایرانیان بوده ا ست و دوم خردادی که رنسانسی در انقلاب ایران بود ، هر چند که سرانجامش چندان خوش نبود.
اما آبانماه حکایت غریبی دارد ، ماه عشق و حماسه شهادت.
آبان ؛ که تسخیر جاسوسخانه آمریکا و شهادت بسیجی نوجوان، حسین فهمیده را در خود گنجانده است برای مردمان غیور کهگیلویه و بویراحمد آبانماه یادآور حماسه سازان بزرگی است که نامشان تا ابد بر تارک بلند تاریخ این مرز وبوم می درخشد.
سخن از شهادت بزرگمردی از جنس اخلاص و ایمان و رادمردی و جهاد است. آری صحبت از شهید والامقام ، کرامت ایزدپناه است.
معلم شهید کرامت الله ایزدپناه که هم درس علم می داد و هم مشق عشق می آ موخت و سراسر زندگی پربارش آکنده از مبارزه و جهاد در راه عدالت و آزادی ملت مسلمان و مستضعفین بی پناه بود.
برایش عدالت طلبی و خدمت به محرومین هدف و آرمانی بود که در راهش تا آخرین قطره خون ایستاد.
کرامت الله ، مرد میدان مبارزه و انقلاب بود . از اخراج و زندانی شدنش در هنگام تحصیل در راه مبارزات انقلابی پرشور ، تا انتخابات نخستین دوره مجلس شورای اسلامی ، و نهایتا ً جبهه های جنگ حق علیه باطل. اما فصل درخشان زندگی شهید والامقام ایزدپناه، انقلاب درونی و شوریدن بر خویشتن خویش بود.
وی که در خانواده ای بزرگ دیده به جهان گشوده بود و با ساختار ایلی و سلسله مراتبی روزگار گذرانده بود ، در جوانی نفس خویش را به محکمه انسان ساز درونی سپرد و سرانجام راه و آرمان خویش را در جانبداری از حقوق ملتی محروم سیلی خورده از زمین و زمان و انسانیتی گم شده در تاریخ جست.
او می توانست به گوشه ای بخزد و رخت راحتی دنیوی بپوشد و راهش را چون بسیاری دیگر بی تفاوت به مردمان رنج دیده اش بپیماید.
او می توانست سعادت دنیایش را بر کمال عقبایش بفروشد، اما روح و سرشت پاک شهید، سر در آستان کبریایی پروردگار داشت. برای او فرش لاهوت از عرش ناسوت ارزشمندتر بود. برای او فضیلت نه در قومیت، بلکه در اندیشه و اخلاص و خادمی پابرهنه گان و مستضعفان بود.
او راه خدمت خلق و مبارزه برای حقوق مستضعفین را برگزید تا جور و ارتجاع زمان را به دادگاه عدالت بکشاند. این جهد و جهاد و این شخصیت بی بدیل، بی شک نمودی از یک اندیشه والاست . اندیشه ای که هنوز هم نو و بدیع است.
سخنان پرشور و تفکری ناب که حتی امروز هم دغدغه اصلی مردمان ایران زمین است؛ عدالت و گرفتن حق مظلوم و مبارزه با فساد.
فردی که مولا و رهبرش حسین(ع) و اندیشه اش عاشورایی بود مسند صدارت مجلس را وانهاد و خاکریزهای آبادان و امواج خروشان بهمنشیر را برگزید ، آن هم برای پاسداری از انقلاب اسلامی که هزاران همرزم جوانش برای بر پا داشتنش به مقتل سرخ رفتند، و برای سرزمینی که نسل در نسلش در آن روزگار گذرانده بودند.
حال کرامت الله در ایستگاه هفتم بهمنشیر فریاد هیهات من الذله سر میدهد تا یک وجب از خاک و قطره ای از آبهای سرزمین مادریش به دست خصم دوران و دژخیمان زمان نیفتد …
کمال و سعادت شهید ایزدپناه در بندگی خداوند و خدمت مردمان محرومش بود. فکرش الهی و بدیع بود. او فریاد زمانه خودش بود و پایه های بیدادگاه فرعونیان زمان را فرو ریخت.
او با گفتار و عملش و با فریاد غرایش بانگ انقلاب و آزادی را در سراسر استان طنین انداز نمود و زر و زور را به مبارزه طلبید و تزویر زمان را رسوا نمود تا منادی حاکمیت عقلانیت باشد.
یادگار او خون سرخ و اندیشه روشن است و سالها باید بگذرد تا مدعیان کت و شلوارپوش امروزی سخنی به این پرباری را دریابند: « انسان نیامده است که مفت خوارگی کند ، انسان باید طی شود».
جمله ای که فلسفه ای عمیق و بزرگ در پشت خود دارد. افسوس و هزاران افسوس که ما میراثداران صادقی نبوده ایم .
نسل ما امروز نیاز به رجعت دارد،
بازگشت به اندیشه های ناب شهید ایزدپناه.
طلوع مبارزی حق طلب در سال ۱۳۳۲ و زندگی سراسر عشق به همنوع و مبارزه با استبداد و بی عدالتی و غروبی حماسی و عاشورایی در ۱۲ آبان ۱۳۵۹ ، ایستگاه هفتم پل بهمنشیر ،
این است سرگذشت مردی که حسین وار زیست و در نینوای ایران خونش را تقدیم ملت و آرمانش نمود .
یادش گرامی و راهش پررهرو
سعادت آقایی
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد