واکنش محمد بهرامی به تصادفات جاده ای اخیر ؛
- شناسه خبر: 16732
- تاریخ و زمان ارسال: 12 فروردین 1401 - 01:20
به گزارش فصل جنوب دکتر محمد بهرامی فعال سیاسی و شهردار اسبق یاسوج در یاداشتی در خصوص افزایش تصادفات جاده ای نوشت :
جاده یاسوج – اصفهان ؛ یکی از زیباترین و اما پرخطرترین جاده های کشور است ! ؛
جمله ای که تقریبا همه ی حرف این جغرافیا در اکثر حوزه هاست ؛ نتایج و خروجی ها متناسب و متوازن با پتانسیل های منطقه نیست . جمله ای که اگر تحلیل شود خود روایت کننده ی داستان بودن ها و نبودن هاست .
جنگ جاده ها ! با خودروهای داخلی و راننده گان ، متاسفانه پایتخت طبیعت ایران را به پایتخت تصادفات جاده ای ایران و شاید جهان تبدیل کرده است و روز به روز داغ بر داغ می نشاند . تعداد فوتی ها و مصدومین تا حدی زیاد شده است که ناخوداگاه نام جنگ و میدان مبارزه در اذهان نقش می بندد .
عوامل انسانی و جاده ای و خودرویی ، سه عامل مهم در این حوادث و تصادفات هستند که هر کدام بطور افسارگسیخته و رها نقش آفرینی میکنند . آمار تصادفات جاده ای بخصوص در ایام تعطیلات عید نوروز آنقدر رشد داشته و اشک مادران و خانواده ها را دراورده است که باید فکری کرد و چاره ای اندیشید . یک چاره ی موقتی و مسکنی و چاره دیگر باید یک راه حل و طرح بزرگ و اساسی دراز مدت باشد .
* عامل انسانی ؛
در بحث عامل انسانی تصادفات جاده ای انچه مهم است فرهنگ صحیح رانندگی است . اینکه راننده به قوانین راهنمایی و رانندگی درست عمل نماید و قانون مدار باشد که این بحث یک بحث جدی فرهنگی است که همانند دیگر بحث های فرهنگی نیاز به ورود جامعه شناسان ، روانشناسان ، صدا و سیما ، آموزش و پرورش ، پلیس و دیگر کارشناسان مربوطه دارد که سوالات و موارد زیر را بررسی کنند و راهکار ارایه بدهند ؛
علل کم حوصلگی و عدم تمرکز و قانون گریزی رانندگان چیست ؟ داستان پرغصه ی جوانانی که در خط شوتی قرار میگیرند و سر زندگی خود اینگونه ریسک میکنند چیست و چرا ؟ چرا با وجود توصییه مکرر پلیس و کارشناسان مبنی بر اینکه یواش رانندگی کنید اما همچنان گوش خیلی از راننده گان بدهکار این جمله ساده اما مهم نیست ؟ به چه خاطر لجبازی میکنند ؟ با چه کسی لجبازی میکنند ؟ آنان که بهتر و بیشتر از همه عواقب رانندگی با سرعت بالا را دیده اند ! و سوالات و موارد دیگری که در گام اول نیاز به پاسخ و تحلیل و راهکار و اجرا دارند .
* عامل جاده ای ؛
عامل مهم دیگر عامل تصادفات جاده ای و نبود راههای مناسب و استاندارد بین شهری و درون شهری است که آه و افسوس بیشتری در نهان ها می نشاند . تاریخ را که مطالعه می کنیم متوجه می شویم که مردم ایران اولین ملتی بودند که به اهمیت جاده و نقش آن در ارتباطات پی بردند و تقریبا در همین دیار اولین جاده بین المللی تاریخ را ایجاد کردند و اکنون انتظار میرفت که در این مقوله با توجه به این فهم تاریخی از نقش جاده ، ما بهترین جاده های دنیا را داشته باشیم . بعبارتی دیگر شان مردمی با این تمدن بیشتر از این کیفیت هاست .
نماینده گان و مدیران ما در پاسخ به سوالات و گلایه ها و خواسته های مردم در حوزه راه و راهسازی و ایمنی جاده ها ، همواره یک سنگر تکراری انتخاب میکنند و پشت آن قایم می شوند ؛ کمبود بودجه !
بحث بودجه و تخصیص آن به استانها و شهرستانها شاید قوانینش متغیر باشد اما قواعدش که معلوم است . در دنیا و در ایران معمولا تخصیص بودجه یا سیاست محور و تاکتیکی است ( که در اینجا قدرت چانه زنی و ارتباط گیری نمایندگان و مدیران در تخصیص بودجه بیشتر عامل تاثیر گزاریست ) یا برنامه محور است که در آن بر اساس دو شاخص، تخصیص بودجه صورت می پذیرد ؛ ضابطه کارایی محور و ضابطه ی برابر محور .
در شاخص کارایی محوری ؛ بودجه بیشتر سهم مناطقی می شود که پیشرو باشند . بعبارتی تولید ناخالص داخلی بیشتری داشته باشند . یعنی مناطقی که برای استان و کشور ، تولید و خدمات بیشتری ارایه کنند .
در شاخص برابر محور ؛ ملاک فقر و محرومیت مناطق است . مناطقی که فقریتر و محرومتر باشند ( البته عامل جمعیت باید نیز در نظر گرفته شود ) تخصیص بودجه ی بیشتری دریافت میکنند .
اما آنچه در این میان مهم است این است که در فرمولهای تخصیص بودجه با هر شاخصی تلاش و پیگیری و اثبات پتانسیل ها و ظرفیت ها و حقوق منطقه و مردم از مهمترین ویژگیهای نماینده گان و مدیران باید باشد . حال سوال اساسی اینجاست که کسانی که کمبود بودجه را دلیل اکثر رکود و عدم پیشرفت منطقه و عدم عمران و آبادی و بخصوص ناامنی و نامناسب بودن جاده ها می دانند ، چرا به منطقه ما بودجه کافی و منطبق با شاخص ها و ظرفیت ها صورت نمیگیرد ؟! از منظر ضابطه کارایی محور و تولید ناخالص داخلی و بنابر آمار مستند کارشناسان ، استان ما ( کهگلویه و بویراحمد ) به همراه استانهای تهران و خوزستان و بوشهر جزو رده های برتر هست و این درحالی است ک تقریبا تنها منابع نفتی ما در سهم تولید ناخالص داخلی استان ضریب دارد و اثر گزار است و دیگر منابع معدنی و طبیعی استان ما در حوزه های جنگلداری و کشاورزی و آبخیز داری و گیاهان دارویی و گردگشگری و …به سبب اینکه همچنان بالقوه هستند و بالفعل نشده اند سهمی در تولید ناخالصی ندارند . در واقع این همه نعمت و پتانسیل و ظرفیت و استعداد خدادای داریم و بعلت اینکه غالبا، نماینده و مدیران و افراد مربوطه ، میکروفون شان کم صدا و قلمشان غلاف و زبانشان سنگین و ساکت و همچنین چراغهای رابطه شان خاموش است دیده و شنیده نمی شوند و لاجرم در عدد تولید ناخالص داخلی اثری ندارند ! در تخصیص بودجه آیا متخصصین امر و اجرا کنندگان آیا شاخص های متعلق به استان ما را دیده و لحاظ کرده اند ؟ آیا از نگاه آنان فقر و محرومیت و موانع استان در مقایسه با دیگر استان ها عادلانه دیده شده است ؟ آیا صعب العبوری جاده یاسوج – اصفهان ( که از زیباترین جاده های کشور است ) در ضرایب و فرمولها به درستی و انصاف آورده شده است ؟ اگر چنین است چرا جاده های دیگر کشور و همین استانهای همسایه به مدد نگاه ویژه ای که شده سالهاست که دیگر دشواری راه ندارند و خدا را شکر تلفات کمتری دارند اما جاده یاسوج – اصفهان همچنان به خاطر ناامنی و غیراستاندارد بودن و داشتن شیب های تند و عرض های کم و نداشتن حایل امن در بین دو باند و در دو طرف جاده ، همچنان داغ بر داغ می نشاند و تلفات می دهد ؟ ایا عامل پراکندگی در استان توسط نماینده گان گفته و توسط تصمیم گیرندگان و مجریان شنیده شده است ؟
ما مردم همین منطقه هستیم و می بینیم که در شهرستان های ( بویراحمد و دنا و مارگون ) در این سالها رکود راه سازی داریم . ما برای دیده شدن نیاز به جاده های مناسب داریم اما هنوز آزاد راهی در این دیار ساخته نشده است .
اهمیت راه و راهسازی و داشتن جاده های مناسب در بهبود زندگی و پیشرفت جوامع بر هیچ کس پوشیده نیست و برای رسیدن به این اهداف نماینده گان محترم باید تمام توان خود را بکار گیرند و ضرایب وزن داری در فرمولهای تخصیص بودجه و امکانات مربوط به استان و شهرستان جای دهند . از مدیران متخصص و کاردان و متعهد در این حوزه استفاده شود . به جای صرف انرژی در انتصابات به شاخص ها و ضرایب فکر کنند . چنانچه در بحث تخصیص کم عدالتی صورت گرفته ، سازمان برنامه و بودجه و وزیران مربوطه را زیر سوال ببرند و از آنان توضیح بخواهند . حتی اگر قرار است به بخشی از مردم یا مناطق سهم بیشتری داده شود سعی شود این سهم ها به نخبه ها و متخصصان و شایستگان انها داده شود .
صدا و سیما و رسانه ها بهتر است در معرفی پتانسیل ها و کمبودهای منطقه زبان رسا و گویای مردم و جغرافیای مردم باشند .
عامل خودرویی ؛
و اما عامل سوم که داد و فریاد و اعتراض همه را درآورده است عامل خودرویی و خوردهای بی کیفیت و دور از استانداردهای لازم داخلی است که آشکارا هم وطنان و همشهریانمان را به قربانگاه جاده ها می برند . یکی از بزرگترین صداهای اعتراض آمیز مردم ، شکوه و شکایت علیه عدم کیفیت این خودروهاست . صداها و خواهش ها و التماس هایی که سالهاست دنبال گوش شنوا میگردند . مدیران و مسئولان کجایند ؟ نمایندگان همین مردم با این صداها در مجلس چه میکنند ؟ مگر شما صدای مردم نیستید ؟ کی و کجا دیگر قرار است صدای مردم باشید ؟ چند هزار چشم باید خیس شود و دل بسوزد و خسارات جانی و مالی ببار آید تا کاری کنید ؟ تا کی در برابر بهانه حمایت از تولید داخلی خودروسازان معروف سکوت میکنید ؟ سکوت شما و تولید مجدد این خودروها و ریخته شدن خون هم وطنانمان ، سکوت و بی اعتنایی به خون شهیدان است . مگر شهیدان ما خون ندادند که خون بی گناهی ریخته نشود و مردم کشورشان در امنیت جانی باشند ؟ مدافعین وطن در این سالها خون دادند که به این راحتی خون هم وطنانشان ریخته شود ؟ آیا انصاف است که خون مردم بوسیله پدالهای گاز و ترمز این خودروها راحتر و بی دردسرتر از تیر مسلسل دشمن ریخته شود ؟
از نگاهی دیگر آنچه مسلم است این است که آنجا که کار شود نتیجه قابل مشاهده است و زبانها به انصاف می چرخد ؛ بعنوان مثال ؛ همین جاده گچساران به بهبهان را با سالهای قبل مقایسه کنیم می بینیم بواسطه اقدامات صورت گرفته ، تا چه میزان آمار منفی مربوطه کاهش یافته است .
نتیجه اینکه ؛
با وجود این همه منابع و استعداد و ظرفیت در استان و شهرستان ( به گفته همه کارشناسان ) و وجود این همه تصادفات و تلفات جاده ای و همچنین ؛ بیکاری ، عدم تولید و رونق اقتصادی ، کمبود امکانات آموزشی و رفاهی و ورزشی و هنری و بهداشتی و دیگر مشکلات و کمبودهای دیگر معلوم است که توزیع و تخصیص امکانات و بودجه عادلانه صورت نپذیرفته است و انتظار میرود که مدیران و مسئولان منطقه و بخصوص وکلای مردم در مجلس ، از تریبون مجلس ، وقتی که به آنان برای نطق و دفاع از موکلانشان داده می شود و قدرت چانه زنی و تعامل با سران دولت و وزرا و کمیسیون های مختلف استفاده کنند . انتظار میرود به پشتوانه ی این همه پتانسیل موجود در منطقه با نطق و زبانی پر جذبه ،پر حرارت ،روان ،عالمانه با تعریف و توضیح شاخص ها و مقایسه درست با دیگر جاها ، ضرایب عادلانه و چاق تری در فرمولهای تخصیص بودجه و امکانات بگنجاند و سپس با دستانی پرتوان و اراده ای بلوط وار به دفاع تمام قد و شکوهمندانه و پرهیبت از حق موکلان خویش برخیزد و بودجه و امکانات تخصیصی را بستاند .
در توزیع عادلانه بودجه و امکانات چشمان ناظر مردم باشند و در مراحل بعد معیار انتخابها شایسته گزیینی باشد .
امیدوارم روزی برسد که جمله ی ؛ جاده یاسوج – اصفهان ( و دیگر جاده های منطقه ؛ جاده ی یاسوج – بابا میدان ، یاسوج – دهدشت از دو محور و اکثر جاده های دیگر درون استانی ) زیباترین و امن ترین جاده کشور است ، تیتیر مقالات و نوشته های کارشناسان و مردم قرار گیرد و این آرزو در دیگر در حوزه ها و بر اساس عدالت برای مردم عزیزمان در این دیار محقق گردد .
محمد بهرامی
۱۰ فروردین ۱۴۰۱
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد